Dilfezâm

" Eksik bir şiir

Kırık havalı bir türkü artık

Kekeleyerek tekerrür ettiğim her Harf-i Y’adın "

Say ki Adem’im

40 Yıldır hulkuma dayanan acıyla gözyaşı dökerim firakına

Vuslata meyyal dualar yollarken yedi kat semaya

Ağıtlar yakıp yasını tutarım

Sana uzaklığımın her anında

Şirazesi kaymış yokluğunda

Yürek terazimin kaldıramadığı

Hasretim

Her dem

Namütenahi

"Sen"

Diye akan gözyaşlarımı teskin edemem

dilfezâm

Bilirim

Ne yapsam derun’una yaklaşamam

Bir avuç dilendiğim sevginin vuslatına eremem

Yine bilirim ki

Serden candan geçerim de

Bir zerre etmem

Kırk yıl hatrı olan gözlerinde

Ahh benliğimi hasretiyle amâ eyleyen dilfezâm

Say ki

Bir kelâmına tüm ömrümü ’Hiç’ eyledim peşinde

Bir tebessümüne bitmedi hamallığım

Öyle avare

Öyle asude

Öyle Perperişan

Canhıraş bir yorgunlukla

Bitap düşmüşüm kapının eşiğinde beklemekten

Aşkım’ı kayda değer bulmasan da

Vazgeçmem bu Nar-ı Aşk içre kor gibi yanmaktan

Ahh dilfezâm

Bir gülüşüne müptela

Bâb-ı reyyan yüreğinin kıyısında

Beklerim usanmadan

Bir ömür

Hatta asırlar boyu beklerim

Gel demesen de

Ben hep seni beklerim dilfezâm

Ben hep seni beklerim

Bilesin

Liyakat -