Dil/im

Ne gönül avuttum, ne de avundum,
Öz dilimden yana, yangında başım.
Çırpındım, titredim, yola koyuldum
Öz dilimden yana yangında başım.

Çarşı pazar gezdim, almadı aklım,
Suratım morardı, bozuldu şeklim,
Her şeyim açıkta, bulunmaz saklım.
Öz dilimden yana yangında başım.

Tabela değişmiş, biçim değişmiş,
İngiliz, arapça, diller karışmış,
Renkler cümbüş edip, sanki yarışmış
Öz dilimden yana yangında başım.

Burası yurdum mu, başka bir il mi,
Ruhlar işgalde mi, sanal şekil mi,
Bu işgal toplumu, acep tekil mi,
Öz dilimden yana yangında başım.

Evladım tarzanca bir dil konuşur,
Zıtlıklar, her yerde sanki yarışır,
Bebekler alışır, büyük karışır,
Öz dilimden yana yangında başım.

Kuralı bozarak, yozlaşma başlar,
Yozlaşma deyince çatılır kaşlar,
Hemen arkasından hesaplar işler,
Öz dilimden yana yangında başım.

Mevcudun yerine hayali konar,
Tehdidi görenler, hicaptan donar,
Dıştan gülse bile içerden yanar,
Öz dilimden yana yangında başım.

Nezaketten midir sesimiz çıkmaz,
Yığınlar efsunlu önüne bakmaz,
Temeli tutacak bir çivi çakmaz,
Öz dilimden yana yangında başım.

Kurdoğlu kendine geçer mi sözün,
Canından olanı görmez mi gözün,
Çaresi var mıdır içimde közün,
Öz dilimden yana yangında başım.