Dilimden Düşürdüğüm Ayrık Otu

kendini bilmez sokaklara düşüyordu
felekten gün çalmış suç
sırnaşık bir hay Allah tı gece
kuru bir öksürük biraz
ve çokça acaba
yeni boşanmış bir ter
iki tane bin,bir on yedi
bir de haziran
gün yorgunuyduk birlikte

her şey var gibiydi gecede
hayır yoktu
hiç yoktu
bağdaş bir iskele
bir parçası eksik deniz
bir giderayak
bana kırılmış dalga
buralı rüzgar
ve bendeniz
bağır bağır güldük ,
hiç yoktan o yüzden
hepimiz maviydik

elimle koymuş gibi biliyordum
hala şuracığımdaydın
dünün ihsanına şükürdü,
anın tefekkürü
hâl diliyle hamd ettik,
bir vaktin lütfuna
düne güne sallandık,
bir başımla birlikte
seyrelmedi düşlük
seyrelirken ,
dilimden düşürdüğüm ayrık otu
masmaviydik
bin bir ah ile zikretti hu


suadiyehaziranikibinonyedi
Demir Mutlugil