Dilinden Döküldü Ya Giderim

Son bir kez bak gözlerime,
Mahşere dek başka göze değmeyeyim.
Ya da tüm sıcaklığınla tut ellerimi,kışlarım ısınsın
Başını da omzuma yasla istersen
Dağıt son kez saçlarını boynuma
Sonra git de...

Dilinden döküldü ya meraklanma giderim...
Giderim evrenin kimsesizler ülkesinin en sensiz şehrine
Gözlerimden geçerim
Görmesin diye senden başkasını
Ellerimden ateşini düşürmem, korkma

Sensizliğin kumsalında bir baraka yaparım
Küçük bir sandal alırım,adı sevda olur mutlaka
Odama kokunu koyarım,başucuma ismini
Yaşarım, acıtasıya yokluğunun rengini.

Gözyaşlarımdan şiirler dökerim bilirsin
Avuçlarımda biriktirir seni içerim kana kana

Bazen sohbet ederim sen diye yıldızlarla
Devşirme sevinçler yaratırım, öksüz yüreğime
Hayaller büyütürüm
Birkaç gül yetiştiririm belki.seni koklamak için


Dilinden döküldü ya meraklanma giderim...
Giderim de;

Senli hayallerimi de alırım yanıma bilesin

Her güne seninle selam dururum
Kokuna sokulurum
Ne diyeceğini düşünmeden
Ellerimi ellerine kenetlerim
Dudaklarım dudaklarında özgürce

Gitmesine giderim de...
Ya ölürsem...?