Dillerin

Haklı haksız demeden yığar fışını
Sözüme ket vurarak sunar hışını
Güzü azdan sayarak salar kışını
Özüme kar yağdıran sebep dillerin

Küsünce başlar ruhta örgülerle cenk
Bir ters bir yüz başlangıç ajurlara denk
Şiirler ördürüyor gönül rengarenk
Çıkrığıma sardıran gelep dillerin

Yaz bahara saklıyor sıcacık dünü
İçimi ısıtıyor ayaz kış günü
Dillerde destandır o kokusu ünü
İçmeye doyulmayan salep dillerin

Aşk sunar dilimleyip özüm kopartır
Bazen de çocuklaşıp sözü abartır
Damakta tat bırakıp içim kabartır
Yüreğim tatlandıran mahlep dillerin

Yel estirerek toza bular karşını
Söyletir gece gündüz hicran marşını
Yedeğe aldırır da yürek arşını
Gurbet düşer sıladan Halep dillerin

Nazar edip bahtımı bozar inimi
Şükre boyar kahrımı kazar sinimi
Sınayarak sabrımı sorar dinimi
İmanım adlandıran mezhep dillerin

HÜZÜN ŞAİRİ

fış
İçi boş ya da çürük fındık, fıstık, ceviz, badem gibi yemişler.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

hış
Sus anlamında emir.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü