Dilsiz Külliyat

Toplama beni!

Bırak dağınık kalayım bu sefer,

Meczup bir ayyaşın mezesine konuk,

Zilletli bakışlarda dünden lekeli,

Renkli patiskalarda yarına sevdalı,

Bu akşamlık da böyle olsun be!

Gözlerinin mavisi sende kalsın,

Avuçlarımdaki sırlar bende..

Gecenin koynuna çekilsin yakamozlar,

Düğümlenmiş sözcükler boğazıma takılsın,

Kenar mahallelerin ışıkları usulca sönsün...

Toplama beni!

Gündüze sarkan gecelere inat,

Soyunayım kavuniçi ışıklarda soğuğa,

Nefretimi büyütsün arşınlanmış aynalar,

Üzerime gelsin bırak sahipsiz voltalar,

Ne vakitsiz şimdi artık sarılmalar,

Ne de erken kulağıma fısıldanan yalanlar,

Susuşlar dostum olsun arsız vedalarda,

Tımar edilmemiş rüzgarlar böğrüme dolsun,

Yamalı hasırlar son döşeğim olsun,

Kirlenmiş cümleler son düzlükte ecelim...

Toplama beni!

Kanatlarım varken bırak uçayım doya doya,

Kaç bahar daha göreceğim meçhulde,

Ayakkabımdaki çakıl taşının hesabını sorma,

Sütten çıkmış ak kaşık da değilim,

İstesem de hiç olamadım,

Ölümle terbiye edilmiş hayatımda,

Düğmelerim koptu bir bir ceketimden,

Her yağmurda fırtına ayrı vurdu yüreğimi,

Gidipte arkasına bakmayanların,

Arkasından bakar oldum hep,

Anladım ki;

Elle tutulur bi şey değilmiş,

Ömür dedikleri...

Toplama beni!

Bırak asılsız her ihbarda,

Adım telsizlere düşsün,

Fişledigim ne varsa hayatta,

Önüme çıksın çıkmaz dediğim sokaklarda,

Cürmü meşhuta çıkan ziyan şiirlerim,

Dikenli tellere takılsın bölük pörçük arafta,

Mazideki sararmış perdelerimden,

Göğe bakayım yanık bir türküyle utana sıkıla,

Mektupta ne olduğunu

Ancak yazan bilir derler ya;

Yokluğunda işte öyle yaradır bende...

Tek bi dileğim vardı;

Her sabah gülüşünde doğmak,

Her akşam gözlerinde batmak,

Oysa saksıda öksüz büyüdü,

Bunca zaman kırmızı gelincikler,

Bi güzellik yap kendine!

Sen iyisi mi toplama beni...