Dilsizdi Aşk

Gök kubbenin altında yaşıyordu;ama.... dilsizdi aşk
Suskunluğunu koruyan Güneş şahitti oysa
Geceye hükümran Ay,biliyordu sevgimi
Yokluğunda türeyen gözyaşı düşünce denize
Deniz ağlıyordu
Ama
Dilsizdi aşk

Yutkundukça
Boğazımda kan birikiyordu gün geceye dönünce
Tahta masanın kırık ayağı şahitti sözlerime
Sigaramın dumanı örneğin
Deminde gözyaşımı kuruttuğum bir fincan çay biliyordu aşkı
Sen bilmiyordun
Avuçlarımda büyütüyordum çocuk yanının hayalini
Sen ,
küskün yaralarının acısıyla kıvranırken
ben baştan başa sen oluyordum
bilmiyordun
Çünkü;
Dilsizdi aşk

Ceplerimde biriktirdiğim
Üstü başı yırtık sevgilerim vardı
adına zincirlenmiş
bir militanın inancında saklıydı gülüşünün rengi
Sokağa dökülen halkın isyanıyla arşa yükseliyordu aşkım
Sen bilmiyordun
Avuç dolusu dualar serpiyordum gökyüzüne
Melekler şahitti mesela
İzlediğim filmler,
okunan bir dörtlük
yokluğuna uyuduğum geceler şahitti örneğin
Yusuf görüyordu aşkımı
Züleyha imreniyordu belki de
Sen susuyordun
Aşk dilsizdi...ben susuyordum

Lut kavminin helakına benziyordu sensizlik imtihanı
Kıyam zamanlarında dilimde sen
Secdesine baş koyduğum şahitti aşka
Sen bilmiyordun

Aşk dile geldi
Dokunmadan gözlerindeki neme
Duymadan sesinin rengini
Bir bardaktan bir katre suyu seninle içmeden
Kana kana
Haykırdı aşk
Ve
Sen biliyorsun
Şimdi hüküm dudaklarının kıvrımında gizleniyor
Sus dersen
Dilsiz kalır aşk
Konuş dersen
sonsuza dek
Haykırır aşk....