Dinamin / Delim

Bir boşluğun içinde manasızdı bu hayat
Vurulmuş zincirlere sövüyordum dinamın
Kapkaranlık gecelerde izli bir mermiyle
Geçmişe nişan alıp vuruyordum dinamın

Hayallerim savrulmuştu dört tarafım hazandı
Çıkmazların içinde herkes bana ozandı
Can bildiklerim bile hepsi oyun bozandı
Korkularla yaşayıp ölüyordum dinamın

Asır gibi gecelerde aydınlığı aradım
Bazan bir hiç uğruna gençliğimi adadım
Her yüzüme gülene ben hep gafil avlandım
Hayallerime neşter vurup doğradılar dinamın

Tükenmişti umutlar çıkmazdaydı yollarım
Acı sızı içinde geçti ayllar yıllarım
Söğüt ağacı gibi döküldü yapraklarım
Rüzgarı fırtınaya çevirdiler dinamın

Biliyorum hem hayal hemde umut dunyası
Işık saçıyor bana gözlerinin karası
Son duraktayım desem deme ora neresi
Bir icatda başıma sen çıkarma dinamın