Dinle Sahara...

/Çocukluğumu neden çaldınız /




Yaşam dilsiz kaldı atasız hecemde...
Işıklar patlak patlak gecemde...
Usumun derinliğine sığmayan parlaklığı
En canavar yüzlü korkuyla tanıştırdı beni





Ben sahara...





Duvarlarım vardı yaşlandığım
Pencerelerinde yollara bakındığım
Sesler vardı içinde..
Annemin, babamın, kardeşim Abdullah'ın...
Günlerime çöreklendi kan
Ellerimde yara var, ateş Yanığı yüreğimde kor gibi...
Sırtım ağrıyor yüklerim var, ölüm derinliğinde
Melanet ışıklar her gece usumda
Durmadan yol alıyor anneme...
Ölümün kol gezdiği yerdeyim...
Rüzgârın acı estiği kuytuda
Bilmem kaç bomba daha düşer yarınlarıma...
Korkmuyorum! Ne var ki...
Nem kaldı ki korkacak...
Kar yağsa da üşümem
Rengi kan kırmızı yağmurların...
Takvimler ölüm yazar saatlerime...
Baş kaldıracak takatim yok zulüm'e
Kan düştü ya günüme...
Ölümle yol aldım umutlar tükenişte...





Burada çocukların gözlerinde kin var,
Ceplerinde taşları yoldaş olmuş yarınlarına
Bu yüzdendir ki elleri nasır
Kızgınlıkları geçmez düşmana...
Düşler donmuştur burada...
Burada hayat bombalarla yan yana
Kan akıtıyor bedenler can cana





Benim adım sahara...
Dilaltı bende acı...




Gökyüzü lacivertti
Birden aydınlandı ay
Birden seslendi annem koş sahara gel yanıma!
Ben, annem, babam birde 2 yaşındaki Abdullah yani kardeşim
Koşmaya başladık
Biliyor musun abla?
Annemi füze ikiye parçaladı,
Babamı mermiler deldi de geçti
Abdullah mı?
Ölüm savaşında...





Çiziyor sahara durmaksızın çiziyor..
9 yaşındaki sahara resimle anlatıyor
Ne varsa kandan yana...
Her gün elinde kalem ve beyaz sayfaları olan kâğıt parçalarıyla
Yıkıntıları arasında
Evinin dört duvarında...
Çiziyor gözyaşlarını,
Alınyazısını çiziyor kahpeliğin...
Çiziyor utanç karalarını...



Ağlamıyor sahara
Son sürat anlatıyor yaşananları
Durmaksızın ateşin noktasını, kan kokulu virgülü...
Doktor dışa vurumu kalem sayesinde diyor
Tabi normale dönmesi henüz zamanla...






?Benim adım sahara
Hicran düştü yâdıma...
Öğretmen olacaktım ya
Artık olamam
Çünkü
Beni koruyacak ne annem ne de babam kaldı
Çaldılar benden, vurdular kahpece ay ışığında?



Tekrar başlıyor anlatmaya durmadan ve karalıyor sayfayı
Beyazı solana kadar...





Dinle sahara!
Yüreğinde pıhtılaşmış kanı akıt
Tuz basma sahara yaralarına
Ağla sahara
Ağla ki dünya durdu seyrine
Ağla ki güne vursun yaşların
Sus sahra sadece ağla...
Annen melek sağında
Arkanda bak babanda...
Ağla ne olur sahara...
Ağla ki gücün artsın
Ağla ki gözlerin ses olsun umutlarına...




/kimsesiz sesin çığlığında vuruldum/