Dipsiz Kuyu

güz vurgunu yemiş ruhum

uçup gidiyor

nereye tutunsam

bir yığın yalnızlık

bitmez yolculuklar

aysız geceler yaşıyorum

kuşların akşamı

daha mutlu .

yükselen ve alçalan değerler

ters-yüz edilmiş

gerçeğin gölgesi bile

düşmüş kalmış 

içimi kaplıyor

kaybolmuşluk duygusu

bu dünyadan kaçıyorum

mezarlıklara sığınıyorum

bu dehşet

bu hayret

bu ihanet

uçurumlar oyuyor

bende

tutsak olduğumuz dünyanın

bu kaçıncı sürgünü

dev şirketlerin

sömüren yırtıcılıkları

dünya süperlerin

insan kıyıcılığı

işgal ve soykırım hevesi

güç zehirlenmesi

girilen her savaşta

yenilen insanlık

medeni dünya mı !

yalan ve sahtelik

hepsi sürü sırtlan

kaçıyorum

bu dipsiz kuyudan ..

01.07.20019/ Üsküdar