Dışavurum

Her şey griye çalıyor,

Her yer yangın ertesi kül artığı,

Kırmızılar kurban edilmiş,

Yeşiller sahte avuçlarda,

Maviler göğün ardına çekilmiş,

Sarılar umutsuz şehvetlerde...

Ölüme bir adım daha yakınım,

Her zamankinden de ötede,

Bir ahşap kumbarada biriken,

Yapmacık hayallerimi satıyorum,

Kaldırım taşlarında yarım kalmışlığım,

Derme çatma ihtimallerde sessiz bakışım,

Kahrolmuşluğun namert sancısı,

Piç gibi bırakılmışlığın..

Işıklarım hep kapalıydı,

Gidenin kokusu,

Hep yamacımda kaldı,

Dilime pelesenk bi şarkı,

Kadehime doldurulmuş acılar,

Neden bitmiyor bu dünya telaşı,

İçimde türlü türlü hikayeler...

Gözümde zerre değeri yok,

Gidene öykünen ılık meltemlerin,

Gıyabında meydan okumalarım,

Bıçak kemiğe dayandı,

Göğsümü yırtarcasına,

Boynuma vebal,

Bu sinemdeki kapanmaz yara,

Metcezirlerde sonbahar öksüzü...

Anlayacağınız her şey griye çalıyor,

Giden;

Her şeyi başa sarıp gittiğiyle kalıyor,

Ve aslında her şey olacağına varıyor...