Dişi Kuş

bir ağaç vardı
yağmur kuytusuna birkaç metre
dibinde zehirsiz mantarlar boyunları şimale dönük
gölgesinde kaçak öpüşmeler


iki dudak arası
şarkılar sığardı omuzlarına yaslanırken lacivert gece
özlemin demi kırar gibi parmakları
o malum acılar düşünce üstelik göğüs çatalına


sıklaşan ve vuran kaburgalara soluğun rüzgar kadar derin tırnakları
çizerdi hep isimlerin baş harflerini alınlarına


kelebekler bakışırdı ağırlaşırken zaman
hoşça kal demeden
baykuşun gözlerini kör ederdi birkaç dakikalık poyraz


mavi elbiseler giyerdi kadın
mavi şiirler okurdu adam
yağmur yağıncaya kadar



rahmani göçler başlardı
sırılsıklam


bir şehirden
o uzak yarınlara
yarım yamalak şaşkınlık düşünce göz bebeklerine



ağlardı kadın
dişi kuşlarla ...