Diyemedim

Çaresizce feryadım çınlarken kulağımda
Kıpır atan gönlüme beden dar diyemedim
Gözyaşımın tuzları yakarken yanağımda
Bunca bela musibet neden var diyemedim


Gökyüzü boyanırken kapkara bulutlardan
Bıçak gibi keserken güneşi ufuklardan
Şeytan çığlık atarak dirilir kabuslardan
Takatsiz kalışıma birden dur diyemedim


Güller ağladı durdu hazan düşen ömrüne
Bayrak boynunu büktü mahzundu şehidine
Nice mazlum ah etti caniye, namerdine
Bayram havasında şölen kur diyemedim

Belki ibret içindi belki de haktan öfke
Kimine dur demekti, kimi gafile fiske
Salladı beşiğini desin kullarım keşke
Uyan uykudan bağrı elin vur diyemedim


Ne zaman koca çınar dallanıp bucaklansa
Tek vücut olup kardeş kardeşle kucaklansa
Kendi yağı tuzunda hallenip ocaklansa
Balta nacak vuranı hain yar diyemedim


Atamın huzunda yüz kızartmaktan usandım
Beşikteki bebeğin hesabından utandım
Düğümlendi boğazım sustu dilim tıkandım
Emanete hıyanet eden zor diyemedim


Dertten derde yetişti türküm asırlar boyu
Mazluma yumuşacık namerde siyah koyu
Altın yaldızla süslü tarihler yazdı soyu
Türküm şaha kalk sana uykun ar diyemedim


Kıtalara diktiğin şu kubbeler senindir
Peygamberden aldığın o övgüler senindir
Tarih kokan maniler bu türküler senindir
İlelebet yanacak kalbin har diyemedim


Hangi şiir eder ki bu derdime kifayet
Sana önderlik yapar önün ardın velayet
İyi oku çok düşün atadan kaldı vasiyet
Budur ancak kurtuluş işin kâr diyemedim