Diz Çökmeden Yoruldum

kime sorsam kendimi / yoruldum
arar yalnızlığım divane / yurdu
kanayan yara doldu açmaz
yıllar oldu dost sormaz

baharı tez getir / kış
aramaktan çok yoruldum
baharın rüzgariyle geçti / ömür

anlattın her vakit
ardında gözyaşı yağmurla / sel
doldu göle çevirdi yüreği
güzellikler yüzümüze / aksın

aç / ım güneşe ekmek
anlayabilsek çığlığı / haykırışı
ezgiyi türküyü ağıdı..
derdi dermanı anlamak / vay

anlamazlar içinde / anlamak
her dil de okumak / konuşmak
inadına çürümeye inat...
haykırmak son sesinle / dünya ya
kar bağlamış iki yüzler
diz çökmeden yoruldum

evet yorgunluk yetmedi / açlık
aldı başını gitti / uzaklara
umutsuz yorgun kaldı
düşü yürekten sarmaladı

yer yarıldı yürek sızısı
düşünmekten vurulduk / açlık
sevdaya güneş e / ışık
ne sorayım acıyı / yıllara
kar etti zülüm / saltanat
umut kaldı bize / kelepçe

hey şatavatlı zaman / tarih
zülüm var zülüm...
görmezsin olup biteni
sarmazsın kederli yolları
durmazmısın sevdasına
yol yolak hüzün / sisli
aç / ta yüzüne değsin / ışık

çok yoruldum
yıllarca bekledim aradım
gel gayrı yoruldum
sokkakta aradım
bulamayınca uçan kuşta / sordum
gelmeyen umuda sordum
diz çökmeden sordum SENİ..

04.01.2010-Karataş