Dizelere Gömün Beni

En kederli anımda
Beni bir şiire yazın
Yüreğimi okşasın dizeler
Öyle sıradanlığı olmasın
Hani büyülü bir şiir olmasa da olur
İkisinin ortasında bir yerde
Gözlerinin haresindeki çizgiye gizlenmek gibi




Şu baharın kırmızı gelini, menekşenin çiçeklerine gizleyin
Kimsesizliğimin karanlığından çekip alın
Güneşin gözlerine asın
Şiirin nefesine gizleyin




Dilin kirinden arındırıp
Soyun sesimin karanlığını
Yağmurun damlalarına gizleyin




Öyle mucizelere gerek yok
İstemem!
Çok şey istemek bana göre değil
Mini minnacık şeylerden mutlu olanım
Bir kafiyeye gizleyin




Bilirim elbet!
Şiir kadar ölümsüz değil insan
Çıplak doğar ve ölür
Olurda bir gün habersiz gidersem
Hecelerle yıkayın
Şiire sarın
Dizelere gömün beni!