Dizginsiz At

Ümidi arıyorken kaderin karasında
Şakakları ağarmış bir gönül yarasında
Ömrün bozkırların da varla yok arasında
Deliler gibi koşan dizginsiz attır sevdam



Hayatın girdabında bir imtihan anında
Yalnızlık dost iken kimse yokken yanında
Bir ikindi vakti kimsesizler hanında
Maveraya uçtuğum kutlu kanattır sevdam



Mutlu gülüşlerime katık olurken çile
Kaderin oyunlarına gülerken bile bile
Yüreğimdeki yangın düşerken dilden dile
Eğilip bükülmeyen hep düzgün hattır sevdam.



Kuş uçmaz geçit vermez yüce dağlar aşarak
Kirpiklerimden kayıp sel misali coşarak
Bir gülümsemen için yalın ayak koşarak
Bil ki peşindeyim unutmam inattır sevdam



Bana başkası değil şiirlerimdir kefil
Derdinle dertlenerek uğruna olsam sefil
Savrulan saçlarına değerken efil efil
Gönül sahillerine esen imbattır sevdam



Benliğimden kurtarıp sen olmamı sağlayan
Yıllardır kabuk tutmaz yaralarımı dağlayan
Varlığımdan sıyırıp yokluğuma bağlayan
Ölene dek tuttuğum güçlü halattır sevdam