Doğa İçin

// Artık nefes almak yok
Alırsak eğer zehirleniriz.
Tutmalıyız nefesimizi, içimizdekiler gibi

Gökyüzü nemli, rutubetli ve biber gazı kokuyor.
Nefes alırsak eğer ölürüz //

Bütün güzellikleri alan doğa
İnsanlar çalıyor doğadan
Çiçek yetiştirsek oysa
Çiçek kokar ellerimiz
Her yağmur şiir doluyor pencerelerimizden süzülürken
Şarkı söylüyor gök gürlerken
Kızıyor bazen, şimşek çakıyor
Çalmayın benden diyor almayın

Her yağmur sesi semadan
Derinden
Süzülen

Doğa almış tüm harfleri şarkı söylemek için
Her yağmur bir şarkı, insanlığa serenat
Her akşam dinlenme yeri gecede
Karanlığı dinleme yeri,
Yağmuru, sessizliği

Sonra bekleme yeri yeryüzü
Gökkuşağının yağmurdan sonraki inişini
Semaya uzanmalı bakışlar
Gökyüzüne yükselmeli
Eller uzanmalı yukarıya
Yetişmek için gökkuşağına

Sessizce uyanıyoruz her sabah yeni güne
Güneşi beklerken
Büyük koşuşturmacalar yaşıyoruz küçük sokaklarda
Doğamız küçülüyor evlerimiz büyüdükçe

Büyüdüğümüz yeter!
Şimdi durma zamanı
Doğa için küçülme zamanı


On Altı Kasım İki Bin On İki 14 30

16 Kasım 2012 203 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar