Doğaldır Yalnızlık

Yağmur damlası yanağımı ıslatır,
Esen rüzgâr nefesimi hisseder,
Gürleyen gök haykırışlarıma çakar.
Doğaldır yalnızlık.


Gecenin karanlığı kaplar gözlerimi,
İncir ağacının büyüsü keser sözlerimi,
Güneş, doğuşuyla getirir umutlarımı,
Doğaldır yalnızlık.


Umut fidanlarım ışığını bekler,
Kurumuş umutlarım budanmayı...
Kurunun yanında yaş da yanar derler.
Doğaldır yalnızlık.


Kurumuş toprak yağmura hasret,
Yorulmuş toprak nadasa...
Gözyaşlarım yakar toprağı, tekliğim yıpratır...
Doğaldır yalnızlık.


Böyle gelmiş böyle gider.
Güneş batar, ay parlar,
Umutlar budanır yenisi filizlenir.
Doğaldır yalnızlık ama aşığı bezdirir.