Doğarken Düşündüm

Doğarken düşündüm.
H/içli acıları, eskiyen yüzlerin öyküsünde
tanımadığım insanların
öldüklerini gördüm.
hiç görmediğim insanların güldüklerini

Doğarken düşündüm
Zamanın sarsan hiddeti vurunca yarasız
Varlığımı varlığına kurban eden bayramları
ayrılıkları , kavuşmak ve uçmakları
yaşarken düşündüm.

Şehirler vardı , sokakları besleyen
Birde ışıklar,ışıkları düşündüm karanlık.

Yürürken yaprak yaprak adımlarla
Ağaçların gövdesine sarıldım,yıkılmamak için
çocukları düşündüm,çocukluğumu
şimdiki yokluğumu
yorgunluğumu düşündüm.

Yağmur çukurlarda birikir
çukurlarda insanları düşündüm
insanları , yağmur yağarken.
Düştüm koşarken,biriktim.
Yaşadığımı bilmeyenleri düşündüm,yaşarken

Yağmur yağar,insan gibi.
İnsan birikir yağmur gibi.
Doğarken düşündüm.

10 Eylül 2017 19 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (2)
  • Ne kadar gerçek o kadar şiir Filiz Hanım. Bu gerçeği vurgulayan cümleleriniz ; yaşamın aciz şiirine güç veriyor. Hep doğduk. Topraktan.. Ruhlardan.. Anne karnından.. ve yine topraktan..

  • Hayata nelerle geliyor insan!Kaderde ağlamak da var gülmek de!Sonu bir avuç toprak olmak da!en nihayetinde aslolan iyi anılmak hayata iyi şeyler bırakmak!Sevgilerimle...🙂🙂