Doğma Güneşler

Bir yol çizdim, beynimin ta en uç ta inine
Yürüyorum düşe kalka, amaç dediğim merkeze
İleri düşüncem, ileri hedefe
Bence malum, sence meçhul zafere

Yollar çetin, yolar engellerle dolu, kıvrak kuytular
Mahkum tuzaklara, Hayaller, düşler ve duygular
Yıkılan, yerle bir kalan, dönüşü yok tabular
O tabular, amaçsız, hedefsiz, gereksiz kaldılar

Baş kaldırışın revan olup, aklın ram olduğu anlar
Teferruat, gevşeklik, birkaç sebepsiz başlar
Yükselttiğim yumruğun, kalbin ve sesin ucundalar
Tabutlar üstünde uğurladığım, köhnemiş mazi tabular

An be an, birer buğday tanesi kadar, zaman hamile
Artık diriliş suyuna muhtaç, başak veren mücadele
Hasat gelmeden gönder, göndereceksen ver sele
İçsin toprak, doysun ekin, dirilsin akıllar senle

İşte çizgim, işte yolum, bin beş yüz den, on beşe
Buzul kalpler eridi, er meydan okur ateşe
Söner güneş, kükreyince vardığı an hedefe
O hedef ki, tek güneştir, tüm doğma güneşler