Doğmadan Ölen Çocuklar Var
Ana kucağında büyüyen bebeler,
Al al yanaklı,
Isırasım gelir o tombiş yanaktan,
El bebek gül bebek,
Çocuk arabasında gezip büyümek,
Her istediği yapılan,
Masum çocuklar,
Oysa ne çocuklar var,
Görmezden gelinen,
Ellerinnde kuru ekmek
Çıplak
Şişmiş göbek,
Ayakta zor duran,
Sineklerin
Savaşın ve,
Ak babaların gölgesi altında
Kara çocuklar,
Daha doğmadan ölen çocuklar,
Onlarında anaları var,
Ana kucağı,yüreği var,
Ah bencillik,
Kör bencillik,
Görmüyor kendi çocuklarından başkasını,
O çocuklar büyüyor,
Ya vefalı oluyor,
Yada vefasız.
Hepimiz eşit doğuyoruz, hepimiz benciliz bir nebze... Kimi çok kimi az... Değil mi ki hepimiz eşit doğduk ve hepimizde var bencillik, değil mi kk kimimzde az kimimizde çok bu yüzden de sanırım her şey yaşanmışlıklarla ilgili... Kaliteli şiir... Etkili mesajlar. Kutlarım... Saygılarımla...
İnsanlar da vicdan merhamet duyguları ölmüşse o insanlar yaşayan bir ölüdür ölünce Gerçeklerle yüz yüze geleceklerdir ancak herkes kendi yakınları için neler yapıyorlar Görüyorum orada bir insan aç desen o bizden değil işte insanların anlayışı bu kadar Birileri aç susuz açılar içinde birileri cennet hayatı yaşıyor dünyanın düzeni bundan ibaret Duyarlı gönlünüze sağlık hocam tebrik ederim saygılarımla selamlarımı sunarım