Doğruyu Yazar Kalemim

Ah bree!
Çivisi çıktı hayatın, dünyayı öteleyen
Arsız bir söyleme endekslendi hayat
Iki dudak kıvrımına şıkıştırılan umut
Kaç bahar daha filizlenir ki
Bunca yüreğe ölüm dokunmuşken
Seccadeye yüz sürmenin ne anlamı var ki
İnsan gün/ahını omuzlayan bedenin
Ruhunu şeytana pazarlarken
Zulüm; yuvalanmış yüreğinin kirini akıtır mı sandın?





Ağa sen
Paşa sen
Kral sen
Her yere koydurdun cismini
Korkaklar oldu neferin





Şunu bil ki
Eğride
Hilede
Haramda
Yalanda
Olmadı, olmaz işim.!
Darağacında sallansada bedenim
Nefesin son demine kadar doğruyu yazar kalemim.!