Doğum Günü

Zemheri ortasıydı
Kar serpenekte
Kurtlar uluyordu karşı tepelerden
Bir de gece yarısıydı
Sene yetmiş beş veya seksen
Aylardan hangi aydı bilmem ama
Buz tutan sabaha karşı
Kundaklamıştım seni

Koyunlar kırılmıştı o sene
Deden hastaydı
Yolların kapanıp
Ekmeklerin bittiği zaman
O zamandı işte
Zamandı sancılarımın ağırlaştığı

Üçüncü haftasıydı azgın fırtınanın
Mirza yolda kalmıştı
Bayram arifesiydi
Bayram mıydı ertesi gün
El öpmedik yüz görmedik
Gardaşının acısı da vardı içimde
Seni ilk emzirdiğimde

Boynuna muska takmıştı ninen
Başında dua okumuştu
Ölmeden bir önceki seneydi
Hava soğuktu karınlar açtı
Öyle çetindi ki kış
O cehennem ayazını
Bir mum ısıtmaz oğul
Bir pasta doyurmaz onca açı
Bir temenni yetmez yaşamak için
Bırak hatırlama bende kalsın
Senelerden bir sene
Aylardan bir ay
Günlerden bir gün seç
Doğum günün olsun