Doğuş Güncesi

rivayet o dur ki !

uyku ve kuyu arasındaymış ömür masalı

ne üç elma düşmüş gökten

ne de can verilmiş balçığa

o ıssız korularda dilsiz bir söylencedir

Yusuf’tur biraz

biraz kuyu ve zindan

ve şakırdayan zincirlerin sesi

tırmalarken kulağını kölelerin

yağız atların yelelerinde akan çocukluğumdur

ve babam köylüdür çokça

çok esmer, çok kızgın, çok kavgalı

ne prometheusu yakan ateş

ne de Yusuf’un nefsi müdafasıdır bu

olsa olsa sonu hüsranla biten bir masaldır

üstümüzde doğurgan bulutlar

kusarken tanrının lanetini

bekliyorum

bir kurşun gelsin de alsın beni

yahut diri memelerini verip ağzıma

yaşatmanı dolu dizgin

çünkü hayat ;

kimliğe sığan isimden ötedir

ve bilir yüreğin savurganlığını

kekremsi tadını almış

sularını içmiştir terli terli

yolun sonu yoksa şayet

neden yürür ki insan

ışte şimdi burada , bu zamanda

ağrıyan yanlarıma gülüşünü basmak istiyorum

ey merhametin ve güzelliğin varisi

en güzel ırmağısın sen hayatın

en güzel çiçeği

en kırılgan çocuğu

yetişmem için göğsünün hizasına

en güzel türkünü söyle

bileyim

nedir gayesi yaşamın

nedendir sırtımızdaki kamburun manası

aşkla bakman için gözlerimin içine

suretini giyindim

ey turkuaz bir hüzündür şimdi gözlerin

gel de tamamla beni