Dokun Ve Uyandır...

dokun
mor güller yeşersin yanaklarımda
boy versin nergis feryadıma
diclenin kenarında
suya karışsın yüzümüz





dokun
sabahın veylinde uyansın serçeler
nakkaş gibi örsünler geceyi
ölüm malabadi köprüsünde yakalasın
dudakta şarkılar kalsın






dokun
gülistana dönsün sevgimizin rengi
kuşlar yorgun dönsünler seferden
uyandır uyuşmuş fikirleri evinden
halayla dönelim eylemden





dokun
dokunmazsan açılmayacak pencere
hayatın gizi gözükmeyecek
sırtında dev gibi bir tarihin adı
söylesen de bilinmeyecek





dokun
belki seraptır bu kirlenen yüzler
adalet terazisinden imtiyaz edenler
haksızlık elbisesi giyenler
yalancı terziler





dokun
unutma atının nal izlerini
tuğranın menzilini şaşırma
kızıl bir elma çiz tuvaline
yes düşmesin hilaline





dokun
beyaz güller açsın dudaklarında
boy versin mete hanın rüyası
amuderya seslensin tarihten
uyan artık daldığın gafletten




dokun
suya karışırken yüzümüz
ceyhun ırmağının kıyısında
bir ses duyuldu gaipten
herkes kalem başına











Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
22.03.2008