D/okunaklı Aşk Hikâyesi

Şimdi

Kelepir sevdaları atsam bir çöplüğe

Soluksuzluğumda boğulur bu piç şehir.

Biliyorum

Olmamalıydı belki de

Belki de b/aşka bir yerde başlamalıydık,

Sevda yolculuğunda dimdik yürümeliydik

Belki de

Öldürmeliydim seni karanlık bir gecede

Gözlerimin nehrine atmalıydım küllerini

Ey sevgili

Menfur cin/ayetlerin ardı arkası kesilmiyor

Ya düşürdüğün yerden topla düşlerimi

Ya da çalma artık bu vefasız şarkıyı

Kapı açık istersen çek git

Oysa

Tırnaklarımın arasından vesvese veren iblis”e inat

Gassal”in parmakları arasında vardım sevdanın secdesine

Üşüdü iblis gün doğmaz bir gecede

Sende gidersen eksilmem ki ben

Hem

Kördün zaten

Şehrin karanlık sokakları, bir avuç kadardı

Sokak lambasının cılız ışığında bekledim seni çaresizce

Gecenin matemini kuşanan fahişelerin topuk seslerinde

Hem çocuktum

Sadist düşünceli yaratıklar ç/aldılar hayallerimi

Görmedin sen

Oysa bir elif miktarı aşk dilenmiştim senden

Yarım kalan düşlerime bir esre

Ve sabrın nün halinden bir uçurum

Umut k/atık edilen hayatların gölgesinde soluklanmak mıydı tek çaren?

Oysa!

Kimse karışmasın diye cehennem doldurdum yüreğime

Sen ki!

S/ağır gecelerin

Kör karanlığında duymadın feryadımı

Kiramen Kâtibin melekleri günahlarımı yazarken kara kaplı deftere

Kanıyordum gözlerimin irisinden ağrılıca

Deccal in çocukları geziyordu parmak uçlarımda

İstila altında ki beynim, iflas etti

Şuursuzdum

Say ki

D/ilsizdin

Avazın çıktığı kadar sustun hep

Giyotinle bölünen uykularımda yoktun

Yabancıydı buralara

Ketum bir rüzgârdan farksızdın

Esip geçtin

Say ki

Bir tek gülüşün saklı kaldı hayalimde

Onu da al ve git artık

D/ipsiz bir kuyuda bırak beni b/öyle

Belki de

Sadece dublördüm bu hayat sahnesinde

En zor yerlerde girdim devreye

Ama bitti

D/okunaklı aşk hikâyesi de

Belki de

Seni sevdiğim bir gecede ölmeliydim

Hiç başlamamalıydı bu hikâye

2012 Hatay