Dokunmayın

Dokunmayın!
Ağır ve fazla hissettiklerim
Ötenazi lazım bu can'a
Ruhum sarışın, anladım!

Dokunmayın!
Sadece oyunlar oynamak istemiştim
Hilesiz ve çıkarsız...

Taşa yaslasam başımı
Daha az sızlar yüreğim
Sancılarım artçı
Tüm şiddetiyle firari umutlarım
Ne olur dokunmayın!

Özür dilemeliyim kendimden
Bilerek açtım o kapıyı
Hüzünleri davet ederek
Oysa şimdi toprak kokuyor avuçlarım
Dokunmayın
Dağılırım!

Yine başa sardı kaset
Kendimi tekrarlıyorum
Değişen sadece zaman
Şimdi bilinmeyen adreslerde
Kör bir figüranım!

Usta bir mimar değilim belki
Şaheser değil yarattıklarım
Ömre yaslı cümlelerden
Satır arasında bir noktayım
Dokunmayın ki
Enkaz altında kalmasın aklım!

Dokunmayın!
Kimsesiz bir çocuk varlığım
Şefkat yoksunu belki
Ama saçlarıma değerse parmaklarınız
Daha çok yaralanır sakındıklarım!

Dokunmayın!
İçime akar benim gözyaşlarım
Demir gibi tavında dövülür yarınlarım
Dokunmayın
Dağılırım!