Dokunsa Düşerim Rüzgar
göklerin şefkati yok artık
kurşuni bulutlar geçer üstümden
korkular düşer gözlerime
dönüp semaya baksam
dokunsa düşerim rüzgar
yağarsa boğar beni artık
özlem duyduğum yağmurlar
tüm nakaratlarım pişmanlığa çıkar
kalbimin yarısı sevdandı hani
şimdi her yanı yar....
ya tut da çekiver ellerimden
ya bırak kurtulayım bu dünya cehenneminden...!
ey vefasız yâr..!
Bir zamanlar sana kol kanat geren çoktu. Ama o zaman senin onlardan korkun yoktu. Şimdi ne seni düşürecek sertlikte esecek rüzgar, Ne de seni boğacak kadar yağmurlar yağacak. Sen aklında düşünce, kalbindeki yalnızlıkla yaşayıp, Arayış içinde yaşarken bir gün kendini cehennemde bulacaksın....
Tahsinciğim kusuruma bakma şiirini okuyunca duygulandım. Sana anında yazdığım bu cevabi şiirim biraz sert oldu ama öyle denk geldi. Yoksa seni kırıp üzmek için yazmadım. Beni tanırsın...
Kısa ama anlamı uzun bir şiir. Hüzün ve sitem dolu bir çalışma... Severek okudum. tebrikler hocam..