Dolaşiyorum Karanlik Sokaklarda.....

İndim şehrin kalabalığına
Dolaşıyorum yalnızlığımla
Araba farları gözlerime vuruyor
Kimsesizliğim zavallılığım yine yanı başımda

...Dolaşıyorum tek başına ürkek ürkek
Beni bu halimle kim görüpte sevecek
Yalnızlığım anam oldu
Karanlıksa yarim oldu sevecek

Dolaşıyorum kimsesiz sokaklarda
Derin derin rüzgar esiyor suratıma
Karanlıklarda kayboluyorum
Yanıyorum bitiyorum ben bu sokaklarda

Oturuyorum bir bankta bir ara
Bakınıyorum çevreme merakla
Herkes ayrı bir iş peşinde
Hayat gelip geçiyor böyle yalnızlığımla

Karanlık geceler anam gibi oldu
Yalnızlığım ise en sevdiğim yarim
Yalnızlığım tak etti canıma
Karanlık geceler artık benim şahidim...1...TEMMUZ..