Dolunay

dolunayı izledim,
sabahın karanlığında...
sözlerime eşlik ettiler,
hep bir ağızdan.
gecenin türküsü kesti birden sesimizi,
yalanmıydı bilmem ama güzeldi ezgisi..

dolunayı izledim,
safağa çok varken..
ellerini tuttum hayelinin,
dudaklarına dokundum gölgenin..
gözlerin görür gibi oldu beni,
kayboldu dolunayın yanlızğında.

sözler duydum sokak başlarında,
her bir taşı ayrı çalıyordu,
aşkın yaralı hatırasını,sevdasını..
yüreğinin yolunda umuttu,ekmekti..
aşkın son damlası..
unutmak sevmeyi bilmeyenlere ekliydi.

gittim hayelinin tebessümünde,
bir buse karşıladı,ilkbahar sıcaklığında.
küçük çocuk gibi oldun dedin,
bakarken gözlerimin derinliğine..
hayatın hüzünlü denizinde,
son limanımdın fikrimce..

ahh bu yıllar..
neleri alıp götürdü ellerimden,
neleri yok etti her anında,
neleri sahipsiz bıraktı bu kayalıkta..
neleri silip attı bu koyda..

dolunay gitmişdi artık,
şafak yüz veriyordu güneşe,
dogsun diye..ufkun kentine..
elvada dolunayım..
dolmasın yaşlarım,
akmasın kanlarım..