Dön

Bana söylemek isteyipte,

Söyleyemediklerini;

Başkalarından öğrendim dün gece,

Seni anlattılar bana uzun uzun,

Tek söz söyleyemedim;

Bir tek kelime bile..

Sabaha kadar gezdim,

Bilmediğim sokaklarda, caddelerde,

Sigaramın dumanından

Her çekişimde,

Acın oturdu,

Yüreğimin derinliklerine,

Çıkarıp atamadım...

Sabahlara kadar içtim,

O geceden sonra,

Seni şişelerin dibinde aradım,

Teselli vermedi hiçbiri,

Benden gençliğimi aldılar,

Acımasızca...

Ağladım duvarların dibinde,

Sensizliğime kahrederek,

Kimseler bilmeden,

Gözyaşlarım yağmurlara karıştı,

Akıp gittiler vücudumu ıslatarak,

Omuzuma konan kuşlarla,

Haber yolladım sana,

Dön kollarıma,

Seni çok özledim diye,

Hep döneceğini bekledim,

Dönmediğini görünce,

Anladım;

Kuşları vurmuşlar,

Sevgi sözcüklerini görmeden...

Defalarca çalındı kapım,

Açmadım birini bile,

Açamadım;

Varmadı ellerim,

Gelen SEN değilsen diye...

Anılarla boğuştum her gece,

Soğuk yatağımda,

Avutamadım yalnızlığımı,

Sensiz bir hiçmişim,

İnan yeni anladım:

Dön!

Sonbaharlarım esmeye başladı bak,

Nasıl dayanırım rüzgarlara,

Kırılırım inan fidan gibi,

Eriyorum günden güne,

Öpücüklerinmiş beni yaşatan,

Sıcak dudakların..

İnadı bırak sevgilim,

Nerdeysen,

ne olur;

Dön!