Dönersen
Parmaklarım piyano çalarken
Ayrılığın notalarıyla, gözlerin dikildi önüme
Ve vedalar birikti ömrüme, tutunamadım sensizliğe
Gözlerimden yaşlar süzülürken,
Yerden göğe doğru, ele verdin aşkını gözlerime,
Ve yemin edildi arafta, dönersen tövbe edeceğim sessizliğe
Bir şarkı mırıldanırken,
Avazımın çıktığı son sesle, adın yazıldı anılarımın izlerine
Ve iki kelam çıktı dilimden, ?hoş geldin der eğer dönersen
Aşkım vaktinde saklarken
Yalnızlığın geçmeyen dakikalarını
Kuyusunda öldü sensizliğim,
Ve umutsuz düşlerde gizledi aşklar kendini
Anne bebeğinin kokusunu içine çekerken
Ben aşkı bekledim, sen geldin yüreğime
-Nedir bunun kerameti?-
Sokakta çocuklar oyun oynarken
Ellerinde pembe şekerlerle, bahar koktu kışıma
Ve ömrünün deminde mevsimlerim yaza dua ederken
Sana geldim, kendime geldim,
İçimin rüyasına geldim
/Ama sen gelmedin
Yoktun.../
Ve kardan adam üşüdü sensizliğine
Ve güneş eritti aşkını içinde
Ve ben şu ihtimallerle yaşarken
Sen dinle;
Dönersen, daha güzel bakarım hayata,
Dönmezsen 'Yanıma ne kalır adından başka'
İşte bütün hayatım bu,
Şimdi sen söyle ruhumu,
Ölen gururumu...
05.05.11
Dönersen, daha güzel bakarım hayata, Dönmezsen 'Yanıma ne kalır adından başka'
sanırım burası kapak olacak.
severek okudum. kalemin susmasın
güzel dizelerini kutlarim saygilar👍
..sevgi dolu çok naifti sanki hiç ayrılmamış gibi dönmemesi mümkün değil böylesi samimi zarif bir davete..çok güzeldi şiir..kutlarım ilknur hanım...