Döngü

Güneş kibirliydi, su dalgın, ruhumuz kilitli
Kederin gözbebeklerine sığışmıştık
Gül kustuk, ölüm döşeğinden kaldırmıştık düşlerimizi
Kelimeler susuz, kelimeler bitap
Aşk hiç yoktu zaten adresinde
Bir kalbi alan şiir var mıdır peki?



Kadim bir lezzetti günah
Cinayet süsü verilmiş bir intihardı sevdamız
Baldıranlar akardı dudaklarından
Göğsünde çan çiçekleri
Küllerimizden doğsaydık yeniden
Bir günah olurduk yine en fazla
Ben dağı terk eden okçu
Sen İrem bağları kraliçesi



Herkes kendi gurbetine yakışır
Gecenin mürekkebinde dağılır hayaller
Ve deniz çekilince
Geride aşkı ıssız bir şiir kalır
Kaç masumun kanına girdi kim bilir bu med-cezirler



Kumral bir bahar peşimizde
Cebimizde portatif putlar
Su kadar olamadı aşk
Buharlaşmada pek mahir de
Beceremiyor tekrar yoğunlaşmayı
Gülümsemeler büyütsekde kirpiklerimizde