Dönya Yarilsa

Dönya yarılsa içine girsem
yok olup gitsem hiç görünmesem
yalancı dostları görünce özülmesem
belki dönyayı severdim o zaman

elin verince kolun gidiyor
bile bile yalan söyleyip duruyor
utanmadan karşıma geçip gölüyor
yağcı yalancı dostlardan usandım

nevar sanki samimi olsak
dönyayı insanca bereber yaşasak
kan döken vampirlerden olmasak
insanları belki o zaman severdim

kardeş kardeşine mezar kazıyor
yaptığı kütülüğü kendiside görüyor
menfaatı için onurdan vaz geçiyor
onursuz dost görünenlerden usandım