Dornröschen
Bir masaldı Dornröschen
Bir ömür uyuyan güzel
Bir ömür uyuyup
Gepegenç uyanan
Ama büyüyle
Ama efsunla
Biz de uyuduk
Uyumadı düşman
Yılan uyurdu belki
Düşman gülerdi halimize.
Başaramadık uyanmayı
Bir gül gibi
Domuramadık baharlarda
Yediveren her mevsim açan
Rahmetli dedemizin bahçesinde.
Çocuktuk,büyüdük
Gençtik ,yaşlandık
Hasretle ve yoklukla
Nar gibi kızarık
Çekirdekli geldik
Yenilmedik,içilmedik
Çürüdük ayva gibi
Çürükten çürük
Nefes alıyorduk
Yaşama babında
Şükürdük
Musalla taşında
Yatışa vardı daha
Duyardık, -iyiydi
- Daha gençti...
- Anaydı...
Tanrı katında neydi?
Dost indinde
Yar indinde
Akraba gözünde
Evlat özünde...
Uyuduk,uyardılar
Kızdık,dulladılar
Anaydık,horladılar
Kadındık,anlamadılar
İnsandık,ezdiler.
Ezilmişliğin içinde
Debelendik,çırpındık
Çırpındıkça,battık
Çamurlanmadık,arındık
Diklendik dağlar gibi
Dağlar ağlar gibi
Zirveler ıssız
Issızlık soğuk
Soğuk don
Dornröschen,
Kardelen
Güneşe aşık
Vuslat ölüm
su gibi akıcıydı bittiğinde üzüldüm döndüm tekrar okudum yüreğinize sağlık
Uyuduk,uyardılar Kızdık,dulladılar Anaydık,horladılar Kadındık,anlamadılar İnsandık,ezdiler.
bu sözlerin üzerine bir destan yaza bilirim şimdi buraya ama işe gitmek zorundayım. kız ikin dul olduksa, kimselere kul olmadık horlayan evlet varsa biz değil o düşünsün ,keza anaya offff demeyi bile yasaklamış yaradan. insanı insan eden bence önce kendine saygısıdır bizler önce kendimizi sevmeli ve kendimize sahip çıkmalıyız ki kimse ezemesin. hayat herkeze aynı pencereden bakmıyor malasef. şartlar ne olursa olsun hayat yaşamaya değer yeterki bizler ucundan tutunmasını bilelim
musalla daha uzun yıllar beklesin vuslata ermeyi kutlarım yaralı kuşum ölüm sen den uzak olsun
Cok güzel Candan kutlarım emeğinizi. Saygılarımla.