Dört Yüz Dört

dinle küçük adam diye fısıldadı ilk aşık olduğum kadın,
bu şaşırtıcı geldi bana ilk,ilginç bir hikaye uydurmuştu aşk !
multi milyon insanların arasından birini seçtim,
böyle uyduruk bir aşk'ın pazarından..
elimdeki çantanın içinden çıkardım yol haritasını,
memnun olmadıkları her gönülün ortasına ok ve yayımı saplatmak geçiyordu zihnimde..
herneyse edebiyat parçalamaktan vazgeç diyorum,
olay şöyle gerçekleşti,sayın kadın !
ilk görüşmemizdi nisanın bir bahar günü,maço olarak görünmek hiç idealim değildi..
kendisine söylediğim gibi,en son satıra dizilmiş anlamları dile getirdim..
ve en üstün hediyeyi almış gibi gülümsedi,sustu,terledi,terletti bakışlarıyla..
tarımdaydı belki,az kalmıştı,yer yoktu belkide ömrüne,ömrümden..
yarın kahvaltı'ya bekliyorum diyerek uzaklaştı ömrümden..
kalbime bir dipnot düşmüştü;olabilir mi,olabilir mi?
sadık bir dost imajı mı verecekti aşk dediğim kadın..
ver bakayım kötü haberi dedim,kendi kendime ver..
soğukkanlılıkla yürüdüm belirttiği adrese,
zaten hiçbir faydası olmayan heyecanın onun kalbinde olduğunu hissetmeliydim..
eski ve yaratıcı adamdım,ben kendi yerimde kalmıştım bu defa..
para ve sabit giderlerine yenilmişti aşk !
ben beyaz seyrek saçlı adam,yönetilmek istenilen genç idim..
ve dinle beni küçük adam dedi,adını unuttuğum kadın !
bazı kötü haberlerim var sana?
hiç şansım yok demişti kendi kendime,
benim bir ev dolusu aşk'ım bir yangına kül oldu..
ve kendi adıma üzüldüğümü belirttim kadına..
en alt satırdan girdim bu sefer aşk'a..
bir kahve daha içtik beraber,pek çok genç dedi,
deli dolu yaşar aşk'ı,bulursun evet,birini dedi..
Sustu..
kahve'ye hiç dokunmadım,
ağzımın içi kurudu,yüreğim burkuldu defalarca,bu en ağırıydı sanki..
kızamıyordumda..
aşk'tı ya,nasıl bir iş ise artık lanet olsun..
ve beni bir sözü ile kucakladı artık,seni çok sever,çok aşık olabilirim dedi..
masadan ayağa kalktım ve yürüdüm,hesabı ödedim..
bana onsekiz yaşımda ömür sonu bileti kesilmişti aşkta.
derhal eski halime dönmeliydim..
arkadan topuklu sesleri geliyordu..
arkamı dönemedim,güvensiz,seslere..
göğsümü vermek zorunda kalacaktım sonra..
uzaklaştım..
Aşırı dozda aşktan ölen bir insan olamazdım..
şimdi,ben..
hiç üzülmüyorum..
bilirsiniz işte,taş adamlar vardır..
ve bunuda iyi bilirsiniz onur satılık değildir.
ve şimdi hayat..
yavaş yavaş ve kesin ilerleyen vaktin en büyük alacağı !
ben üç beş yaşam sonra yine aşık olabilirim,yada aşık olunabilirim !
dipnot bu olacak ki;telaşlı ve becereksiz insanlara aşığım...
daha sonraları anlatılan gibi işte..
Seni sevmelerimin misafirliği bile zor kadın !
benimle aşık olmayı hayal edebilirsin :)

anlayışlı yüreklerine saygı duyduğum kadınlara...