Dost
Dost dost dedim
Uğruna ömrümü heba ettim
Hepsini karşılıksız sevdim
Yinede kimseye yaranamadım
Paraya değil samimiyete önem verdim
Gel dedi iki elim kanda geldim
Hepsini Anam babam bildim
Yinede kimseye yaranamadım
Neydi benim derdim
Niye bu kadar çok sevdim
Dostların nicesine gül verdim
Yinede kimseye yaranamadım
aslında dost dost diye nicesine sarıldım diye başlacaktım sonra vazgeçtim
Aşık Veysel misali, hoş olmuş...