Dost-II

Dost dediğin kusrunu bilmeseydi
Gelip de başında dikilmez idi
Sevgiye boyun eğip çöken dahi
Yüzüne bir kez bakmadan yollanmaz

Dost dediğin mesafeleri aşar
Yeter ki gel de, engelleri yıkar
Dost yoksa içinde, dünyayı yakar
Uhuvvet yoksa burada yaşanmaz

Dost dediğin yaş durduramaz belki
Kendi gözleri kaç defa gülmüş ki
Ancak dost ile ağlar seylâb gibi
Eşk-i karındaşa yürek dayanmaz