Dostlarım

Korkutan her bulut kavgasında
Birbirimize kenetlendik
Beraber ıslandık
Yenilmiş bulutların gözyaşlarıyla

Üstüm, başım, kalbim, ruhum kir pas içinde
Tertemiz yüreğinizle yıkandım
Acı söylese de dilleriniz
Yerde bırakmadı elleriniz

Hade hazırlanın yolculuk var
Anılarla dolu;
Kaçtığınız o şehre doğru
Unutalım tüm özlemleri

Sanki dün berabermişiz gibi
Konuşmayalım eskileri
Yeni kahkahalar paylaşalım
Kimsenin bilmediği

Yine toplanalım bizim evde
Demli bir çay koyar annem de
Balkona geçeriz hava güzelse
Kıskansın bizi yıldızlar tepemizde

Küçük sırlarımız olsun yine
Söyleyemediğimiz birbirimize
Gözlerimiz anlatsın bir bir bizi
Kimseler anlamasın gülme nedenimizi

Hem sabah okulumuz da yok sabahlarız.!
Sahi şimdi hatırladım...
Bitmişti okulumuz!
O'ndan yoksunuz anladım

Ama ben aşık oldum
Şimdi kimlere anlatacam
Çok güzel gözleri var sevdiğimin
Kime söyleyeceğim
Çok güzel gülüyor Aynı sizin gibi içten diye..
Dostlarım...