Dostluğun Tadı Kalmadı

Kurudu kaynaklar çöl oluverdi
Tezatla yanaklar göl oluverdi
Baharda sarılıp, dostum, diyenler
Hazan vakti dönüp el oluverdi

Saygıydı sevgiydi hayat suyumuz
Zamanla değişti her bir huyumuz
Aramızda bir günümüz ayımız
Uzadı uzadı yıl oluverdi

Evimiz ortaktı sormaz yatardık
Aşı işi birbirine katardık
Kapıdan kapıya adım atardık
Kafdağı'na varan yol oluverdi

Vefa denen şeyin adı kalmamış
Anladım dostluğun tadı kalmamış
Gönül ocağının odu kalmamış
Her yanı bir anda kül oluverdi