Dostluk

Gün gelirde gönül bağına tekrar dönerse öz dostlar,

Ezgilenmiş bir türküyü söyler,candan seven dostlar,

İçimizde kalır bir kırgınlık yumağı,çözdükçe gelir gerisi,

Katlanılmaz olur,özünde bitirdiğin dostunun her sözüne,



Kalp kırmak şiarımda yok benim,hele seninkini asla,

Dost farklıdır,kırılmaz candan sevdiğinin hiç bir sözüne,

Eğer dayanamıyorsan ,sevdiğinin en hafif şakalarına bile,

Bu dostluk yapaydır,dost sarımsak tarlasını unutmayandır.



Sığın,seni sarmalayan gizil bir güç olmalı sıkıştığında,

Hissetmelisin,sıkıntılı anlarında başını dizine koyup ağlayacağın,

Gülümse,sıcak yüzünü gördüğün zaman,kendini düşünmeyen,

Güven,öyle bir dostun olmalı ki,söylemede acını hissetsin,

Sen eğer bunları hissetmiyorsan zaten dostum değilsin.