Dostu Kalmamış
Virane bir arsada yıkık ev gibiyim
Kullanılmayan toprak yol gibiyim
Savaşı yaşamış şehirde gibiyim
Dostu kalmamış divane gibiyim
İçimde nahoş duygular içindeyim
Tanıdık hiç yok sürgünde gibiyim
Oksijen tükenmiş havasız yerdeyim
Dostu kalmamış divane gibiyim
Yıkılmış duygular içinde gibiyim
Kırık bir yürek içinde hasret gibiyim
Herkes yanımda uzakta gibiyim
Dostu kalmamış divane gibiyim
Toprak kokusu alır gibiyim
Öleme gider yakın gibiyim
Sevgi içinde yüzer gibiyim
Dostu kalmamış divane gibiyim
İnsan olanı özler gibiyim
Kayıp şehirde yitik gibiyim
Yaşım akmazdan ağlar gibiyim
Dostu kalmamış divane gibiyim
Virane bir arsada yıkık ev gibiyim Kullanılmayan toprak yol gibiyim Savaşı yaşamış şehirde gibiyim Dostu kalmamış divane gibiyim
İçimde nahoş duygular içindeyim Tanıdık hiç yok sürgünde gibiyim Oksijen tükenmiş havasız yerdeyim Dostu kalmamış divane gibiyim
tebrik ederim ablam
çok güzel bir şiirdi
yüreğine kalemine sağlık
Virane bir arsada yıkık ev gibiyim Kullanılmayan toprak yol gibiyim Savaşı yaşamış şehirde gibiyim Dostu kalmamış divane gibiyim
Aslında yanlız değilsiniz şiir kolik ailesi var herkez dost burda karamsarlık yok bundan sonra nazmiye hanım anlatım olarak güzel bir şiirdi tebrikler..
Dostun,yazdığın şiirlerdir onlar seni yalnız bırakmazlar.Aman Nazmiye hanım karamsar olma sakın.Böyle düşüncelere meyletme...