Doyamam Sana Ey Istanbul

Denizlerinde uçuyor kuşlar
Güneşine parlaklığına
Bakıpta doyamam
Ser verir sır vermezsin sen
Kıyılarına doyamam istanbul.

Vapur sirenine
Ve yol alırken
Kanatlarıyla çırpınan martıların
Güzelliğinden ödünç vermezsin sen
Gül yüzüne doyamam ey istanbul.

Tepe tepe koşarım yollarına
Minarelerine takılır aklım
Tarihine bakıpta doyamam
Yalnızlığıma tek dostum sensin
Sende çekip gitme ey istanbul.

Üsküdarından kadıköyüne
Koşturup dururum yeniköyüne
Deniz diplerinde saklanır balıkların
Korkarlar benim gibi taş sesinden
Dokunamam ki gökyüzüne ey istanbul.

Sızıntılı suların
Birde akıp durur ıssızlığa derelerin
Parklarına sevenleri anlayan
Kayalarına
Kulaç atan insanlarına doyamam istanbul.

Her taraf senin gibi değil
Sen çok başkasın
Yaşlansada hala dimdik
Köprülerin,camiilerin ve boğazın
Baktıkça doyamam sana ey istanbul.

Görkemine bakakalan
Kalabalığına doyamayan
Kültürüne tarihine
Bu nasıl şehir dercesine
Dillerden dillere destanlaşırsın ey istanbul.

Maviliğine güneş yansır
Yeşilliğine gölge hakim
Sensizken insanlar çok zalim
Bilirim ser verirsin sır vermezsin
Kimse bilmesin seni ne çok sevdiğimi ey istanbul...

24/07/2010
15:00