Doymadı

Hasret yaylasında umutlar çiçek
Açılıp, yeşerip, meyve verecek
Sararıp solacak bir gün gelecek
Can dünyaya, toprak cana doymadı...
*
Kök toprağa, dal havaya sarıldı
Gönül dosta hasret, dosta kırıldı
Güzele mest oldu naza alındı
Beden aşka, baş acıya doymadı...
*
Yüce dağ başına yağarmış karlar
Karlar eriyince gelirmiş bahar
Gurbet acı dolu, hasretse yakar
Gurbet kula, yol yolcuya doymadı...


(01.05.1995- Manisa / Demirci)