Doyumsamıyorum İçimin Acısını

Şiir alnıma yazılacak kadar kara
Gözümden düşmeye gönüllü
Dünya kötü
İnsanlar zalim!




Bak!
Artık kimse çocukları sevmiyor
İnsanlar sevmeyi unuttu
Kirlendi yürekleri
Kirlendi merhametleri
Kimse kurtarmıyor onları
Her gün ölüyorlar
Hem yüzlerine bakanıda yok
Ne acı değil mi?
İnsanlıktan sıyrıldık
Biz kötüyüz
Doğurduklarımızı öldürüyoruz!
Kendimize katiliz...




Ey Tanrım!
Ben insanım
Ben anneyim
Ben kadınım
Utanıyorum artık insanlığımdan
Merhamet kapılarını arala
Biraz yüzüme bak dedim
Elimi, yüreğimi tutan ol
Her yara'dan sonra




Yer, gök şahidim!
Artık duyumsamıyorum içimin acısını
Ülkemin acısı büyük!