Doyumsuz ve de Bencilce

Doğar, batar yeşilliklerde can, güneş gibi
O can ki, sırasında harikalar yaratan insan,
Sırasında her olumsuzluğun odağında olan,
sırasında solgun yüzleri güldüren, açları doyuran.

Tüm iyilik ve kötülükleri gergefinde işleyen
Her sabah güneş gibi doğup, devinen
Her şeyde, her anda umutla yaşayan
Kör akşamın birinde, yitip yokolan.

Biliriz hata olduğunu hep toz pembe düşünmenin
Biliriz de; hiç aklımıza getirmeyiz gri yaşamların da
Olduğunu; ta ki karşı- karşıya gelinceye dek,
Birden hatırlarız, bulunduğumuz son noktayı.

Geçip gitmiş zamanlara ve de kayıplara hayıflanırız
Uysallıkla boyun büker, zoraki de olsa katlanırız
Akıp giden zamanda gri yaşamların da seyrine dalar,
Onun da arkasından dalgın, dalgın bakarız..

İstediği kadar çırpınsın sular, beklentilerini anlatsınlar...
Aç balıkların suları karıştırıp bulandırmasından bize ne!
Bencil açlığımız itengeç, hırsla sallatır oltamızı art - arda
Şaşkın ve aç balıklar koşarak gelip oltaya yakalanacaklar
Keyifle güleriz, zavallı aç balığın şaşkınlığına keyifle,
Doyumsuz ve de bencilce.