Dram

ruj kokulu güller öpüyordu
kırmızı dokulu ömrüme
dram oyunuydu yaşamı
yorgun işlenirdi et yumağı gözlerine
Nâzım koparmıştı onu
soluk bir karanfil gibi ömründen
ödünç aşklar almıştı Aragon'un gönlünden
yatak gibiydi orgazm sesleri arasında
ölüydü