Dudaklarım Mezar Yeri

Yarim,erişilmeyen kokun özlemle taşar devasa
Tozu dumana katarak'tan taşınır sevdam fırtına
Başın ki eğilmiş gölgeme o gözlerin çırpınmakta
Namlularını doğrulttuğunda ağırlığınca ayrılığına

Dağılmış'ım vuslatın arefesinde korkunç yaramla
Her sözün ateşten gülle gayri kanamış gönlüme
Ufalandı kocamış dağlarım bağrımdaki depremle
Sahipsiz yürekle her gün ölmek sadece bahane

Sen yaşıyorsun ya bir yerlerde bir kaç sebeple
Her gece bir yıldız büyütüyorum suretin'le şişede
Bir seni bir gözyaşlarımı içiyorum sövdükçe kinle
Kokunu'da unuttum belki'de kokun cennetinde

Obruklu gözlerime çeyizlik düşlerimi örtmüştüm
Eski bir tren misali dumanlı,dumanlı hasretinle
Dudaklarım mezar yeridir tapulu iki metreyle
Sigaramın dumanı yükseldikçe senin hayaline