Dudakların
Sarılıp öpemem affet sevgilim
Gönlümün yangını kor dudakların
Sanki fırlayacak kalbim yerinden
El değmez yarada yâr dudakların
Durmadan çağlayan bir gül nehri
Ruhumun inciden ipekten şehri
Içsemde bir ömür verdiği zehri
Günahıma kaftan ar dudakların
Kim bilir nereden aldı rengini
Tomurcuk gülden mi çaldı rengini
Bir Sevda selinde saldı rengini
Her saat kızaran nar dudakların
Abese iştikal etmiyorum ki
Öpmesende uzak gitmiyorum ki
Boş yere ben zarı atmıyorum ki
Fikrimin lisanı sır dudakların.
Şiirinizi beğeniyle okudum ve Ahmet Haşim'in şu dizeleri aklıma geldi: Yarin dudağından getirilmiş(/ bir katre alevdir bu karanfil...