Düne İade Ladesin Efendice Kaybedilmesi

Terkedilmiş,zamane ateşi sulusepken bir havaya.
Haysiyetin altında koruluk,
Koruluğun içinde o ateş,
Sıyrılmış bir karartı...
Cebine isteyerek koyduğun mecburiyetleri,
Rastlaşmışlık gibi elime tutuşturdun...
Hasretlik kadar yıkılmış gecenin pusularında,
Düne iade ladesi efendice kaybettim...
Şimdi bir yakarışın ayak seslerini siliyor
Ve bir tabeladaki cesaretimle konuşuyorum...
Çocukluk sevinceliklerim birer yetişkin olup,
Son kez olsun yanaklarımdan öpmecesine çekip gittiler...
Bana o ateşi ithaf etsinler.
Koruluğu yakmış desinler.
Denize dökülünce gözyaşlarımı silemesinler...
İçimizden geçenleri bir kaç çocuğa fısıldadım.
Lakin,fiyakalı bir şubat ayazına uğradım...
Ellerimde heder olmuş bir rüya,
Kabusum olup kasislerimi öyle hızlı öyle düşer de geçer...